چند روز پیش (۱۸/۹/۸۵) در روزنامه مطلبی خواندم در رابطه با مصرف داروهای خارجی در ایران. به گفته نویسنده با وجود ساخت داخل بودن ۹۵ درصد داروها، ۴۰ درصد داروی مصرفی در کشور وارداتی است.
در حال حاضر ۶۱ کارخانه داروسازی و ۵۴ شرکت وارد کننده در کشور فعال میباشند. ۸۰ درصد شرکتهای تولید دارو دولتی و ۲۰ درصد خصوصی میباشند. در بحث واردات ۸۰ درصد شرکتهای وارد کننده دارو خصوصی و بخش دولتی تنها در ۲۰ درصد موارد به واردات دارو پرداخته است.
هر چند که مسئولان وزارت بهداشت از کیفیت داروهای داخلی (با توجه به قیمت به نسبت پایین دارودر کشور) دفاع میکنند، اما آمارهای ذکر شده بخوبی تاکید و اصرار پزشکان و بیماران را برای مصرف داروی خارجی نشان میدهد.
به گفته معاون غذا و داروی وزارت بهداشت، نگرانی جامعه پزشکی از کیفیت محصولات دارویی ساخته شده در ایران، به چالش بزرگی برای کارخانجات داروسازی و وزارت بهداشت تبدیل شده است.
به گفته مسئولان وزارت بهداشت میزان صادرات دارو در سال گذشته ۶۷ میلیون دلار بوده است و این در حالی است که به زعم ایشان کشورهایی در منطقه هستند که ۵ برابر ما دارو صادر میکنند اما تنها یک دهم کشور ما کارخانه داروسازی دارند.!
در این مورد، در آینده بیشتر صحبت خواهیم کرد.
قرار بود واسه خودش و من هرکدوم یه سایت راه بندازه. یه سایت مشترک هم در زمینه گردشگری درست کنیم.
اما فقط سایت خودشو درست کرده. تازه عکس های منو بدون اجازه گذاشته تو سایتش.
خداوکیلی همه سایتش یه طرف٬ عکساش یه طرف.
یه سری به سایتش بزنین و خودتون ببینین.
گفته بودم که دگر می نخورم در همه عمر بجز از امشب و فردا شب وشبهای دگر
از آخرین بار که در وب نوشتم سالها میگذرد. زمستان ۱۳۸۱ آخرین مطلب توسط نادرالحکما نوشته شد. آنهم در وبلاگی که فقط یک خواننده داشت: خودم.
اما امشب دیدن یک وبلاگ و همچنین سایت یکی از دوستان٬ دوباره وسوسه نوشتن را به جانم انداخت.
میدانم که آدم تنبلی هستم. وقت آزاد هم ندارم. ولی تصمیم گرفته ام تا به طور مرتب نوشتن را دنبال کنم. انشالله خدا هم کمک میکند.
به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد